تابید بر زمین
نوری از آسمان
آن روز با لبخند تا خورشید رفتی
امروز با لبخند برگشتی برادر
تا برویم ریشهای چون تاک میخواهم که هست
نور میخواهم که هستی خاک میخواهم که هست
گفتم سر آن شانه گذارم سر خود را
پنهان کنم از چشم تو چشم تر خود را
پرنده کوچ نکردهست زیر باران است
اگرچه سنگ ببارد وگرچه طوفان است
خواست لختی شکسته بنویسد
به خودش گفت با چه ترکیبی