تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بی‌حساب پیدا شد
تا برویم ریشه‌ای چون تاک می‌خواهم که هست
نور می‌خواهم که هستی خاک می‌خواهم که هست
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
خواست لختی شکسته بنویسد
به خودش گفت با چه ترکیبی
