از خودم میپرسم آیا میشود او را ببینم؟
آن غریب آشنا را میشود آیا ببینم؟
تکبیر میگفتند سرتاسر، ذَرّات عالم همزبان با تو
گویا زمین را بال و پر دادی، نزدیکتر شد آسمان با تو
گریه بود اولین صدا، آری!
روز اول که چشم وا کردیم
به تپش آمده با یاد تو از نو کلماتم
باز نام تو شده باعث تجدید حیاتم