امروز که انتهای دنیای من است
آغاز تمام آرزوهای من است
با بال و پری پر از کبوتر برگشت
هم بالِ پرنده‌های دیگر برگشت
با یک تبسم به قناری‌ها زبان دادی
بالی برای پر زدن تا بی‌کران دادی
لطفی که کرده است خجل بارها مرا
برده‌ست تا دیار گرفتارها مرا
ای بسته به دستِ تو دل پیر و جوان‌ها
ای آن‌که فرا رفته‌ای از شرح و بیان‌ها
یک دختر و آرزوی لبخند که نیست
یک مرد پر از کوه دماوند که نیست
