موسایی و صد جلوه به هر طور کنی
هر جا گذری، حکایت از نور کنی
گیرم که بمانیم بر آن پیمان هم
گیرم برویم تشنه در میدان هم
احساس از هفت آسمان می‌بارد، احساس
بوی گل سرخ است يا بوی گل ياس؟
ای مهر تو دلگرمی هر طفل یتیم!
ای خوانده تو را به چشم تر، طفل یتیم
از جوار عرش سرزد آفتاب دیگری
وا شد از ابوا به روی خلق، باب دیگری...
