ای حرمت قبلۀ مراد قبایل!
وی که بوَد قبله هم به سوی تو مایل
گفت رنجور دلش از اثر فاصله‌هاست
آن که دلتنگ رسیدن به همه یکدله‌هاست
گل بر من و جوانى من گریه مى‌کند
بلبل به هم‌زبانى من گریه مى‌کند
راضی به جدايی از برادر نشده
با چند امان‌نامه کبوتر نشده
از غم دوست در این میکده فریاد کشم
دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم
