ای دل سوختگان شمع عزای حرمت
اشک ما وقف تو و کرب‌وبلای حرمت
گل کرده در ردیف غزل‌های ما حسین
شوری غریب داده به این بیت‌ها حسین
کسی که عشق بُوَد محو بردباری او
روان به پیکر هستی‌ست لطف جاری او
غزل عشق و آتش و خون بود که تو را شعر نینوا می‌کرد
و قلم در غروب دلتنگی، شرح خونین ماجرا می‌کرد
