آدم در این کرانه دلش جای دیگری‌ست
این خاک، کربلای معلای دیگری‌ست
جنّت نشانی از حرم توست یا حسن
فردوس سائل کرم توست یا حسن
کنج اتاقم از تب و تاب دعا پر است
دستانم از «کذالک» از «ربنا» پر است
کوه عصیان به سر دوش کشیدم افسوس
لذت ترک گنه را نچشیدم افسوس
گفتم به گل عارض تو کار ندارد؛
دیدم که حیایی شررِ نار ندارد
ای شیرخدا و اسد احمد مختار
در بدر و احد لشکر حق را سر و سردار
از غربتت اگرچه سخن‌هاست یا علی
دنیا دگر بدون تو تنهاست یا علی
