گر بر سر نفس خود امیری، مردی
ور بر دگری نکته نگیری، مردی
دل گفت مرا علم لَدُنّی هوس است
تعلیمم کن اگر تو را دسترس است
تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بیحساب پیدا شد
و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
مدینه حسینت کجا میرود؟
اگر میرود، شب چرا میرود؟
