سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
مسلم شهید شد وَ تو خواندی حمیده را
مرهم نهادی آن جگر داغ‌دیده را
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
خدا در شورِ بزمش، از عسل پر کرد جامت را
که شیرین‌تر کند در لحظه‌های تشنه کامت را
زبان به مدح گشودن اگرچه آسان نیست
تو راست آن همه خوبی که جای کتمان نیست
