هنگام سپیده بود وقتی میرفت
از عشق چه دیده بود وقتی میرفت؟
شب، شبِ اشک و تماشاست اگر بگذارند
لحظهها با تو چه زیباست اگر بگذارند
باران ندارد ابرهای آسمانش
باران نه اما چشمهای مهربانش...
ای انتظارِ جاری ده قرن تا هنوز
بیتو غروب میشود این روزها هنوز