خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
تو قلّه‌نشین بام خوبی‌هایی
تنها نه نشان که نام خوبی‌هایی
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
فریاد اگرچه در تو پنهان بوده‌ست
خورشید تکلّمت فروزان بوده‌ست
