ای بحر! ببین خشکی آن لب‌ها را
ای آب! در آتش منشان سقا را
گفت رنجور دلش از اثر فاصله‌هاست
آن که دلتنگ رسیدن به همه یکدله‌هاست
آن‌که با مرگِ خود احیای فضیلت می‌خواست
زندگی را همه در سایۀ عزّت می‌خواست
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
راضی به جدايی از برادر نشده
با چند امان‌نامه کبوتر نشده
