ای حرمت قبلۀ مراد قبایل!
وی که بوَد قبله هم به سوی تو مایل
خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
زندگی جاری‌ست
در سرود رودها شوق طلب زنده‌ست
گل بر من و جوانى من گریه مى‌کند
بلبل به هم‌زبانى من گریه مى‌کند
باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است
