امروز که انتهای دنیای من است
آغاز تمام آرزوهای من است
با بال و پری پر از کبوتر برگشت
هم بالِ پرندههای دیگر برگشت
آنجا كه حرف توست دگر حرف من كجاست؟
در وصل جای صحبت از خویشتن كجاست؟
جنّت نشانی از حرم توست یا حسن
فردوس سائل کرم توست یا حسن
یک دختر و آرزوی لبخند که نیست
یک مرد پر از کوه دماوند که نیست
برگرد ای توسل شبزندهدارها
پایان بده به گریۀ چشمانتظارها
کوه عصیان به سر دوش کشیدم افسوس
لذت ترک گنه را نچشیدم افسوس
ای شیرخدا و اسد احمد مختار
در بدر و احد لشکر حق را سر و سردار
از غربتت اگرچه سخنهاست یا علی
دنیا دگر بدون تو تنهاست یا علی