ای دل‌نگران که چشم‌هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
آرامشی به وسعت صحراست مادرم
اصلاً گمان کنم خودِ دریاست مادرم
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
فکری به حال ماهی در التهاب کن
بابا برای تشنگی من شتاب کن
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم
