بوی بهشت می‌وزد از کربلای تو
ای کشته‌ای که جان دو عالم فدای تو
توفان خون ز چشم جهان جوش می‌زند
بر چرخ، نخل ماتمیان دوش می‌زند!
صبح بیتو رنگ بعد از ظهر یک آدینه دارد
بیتو حتّی مهربانی حالتی از کینه دارد
چشمه‌های خروشان تو را می‌شناسند
موج‌های پریشان تو را می‌شناسند
