بوی بهشت می‌وزد از کربلای تو
ای کشته‌ای که جان دو عالم فدای تو
ماه صفر رسید و افق رنگ دیگر است
عالم سیاه‌پوش به سوگ سه سرور است
دست خدا پردۀ شب را شکافت
صبح شد و نور خداوند تافت
باید از فقدان گل خون‌جوش بود
در فراق یاس مشكی‌پوش بود
ای علوی ذات و خدایی صفات
صدرنشین همه کائنات
