آمد عروس حجلۀ خورشید در شهود
در کوچه‌ای نشست که سر منزل تو بود
جنّت نشانی از حرم توست یا حسن
فردوس سائل کرم توست یا حسن
تا در حریم امن ولا پا گذاشته‌ست
پا جای پای حضرت زهرا گذاشته‌ست
این خانواده آینه‌های خدایی‌اند
در انتهای جادۀ بی‌انتهایی‌اند
ای ماه آسمانی ماه خدا حسن!
خورشید، مستمند تو از ابتدا حسن!
جز او بقیع زائر خلوت‌نشین نداشت
در کوچه‌باغ مرثیه‌ها خوشه‌چین نداشت
با نیت نگاه تو آغاز می‌کنم
احساس خویش را به تو ابراز می‌کنم
مست از غم توام غم تو فرق می‌کند
محو توام که عالم تو فرق می‌کند
