ای دل سوختگان شمع عزای حرمت
اشک ما وقف تو و کربوبلای حرمت
گل کرده در ردیف غزلهای ما حسین
شوری غریب داده به این بیتها حسین
کسی که عشق بُوَد محو بردباری او
روان به پیکر هستیست لطف جاری او
تا گلو گریه کند، بُغض فراهم شده است
چشمها بس که مُطَهَّر شده، زمزم شده است
