پس از چندین و چندین سال آمد پیکرش تازه
نگاهش از طراوت خیستر، بال و پرش تازه
بد نیست که از سکوت تنپوش کنی
غوغای زمانه را فراموش کنی
هر زمانی که شهیدی به وطن میآید
گل پرپر شده در خاطر من میآید
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
