هنگام سپیده بود وقتی میرفت
از عشق چه دیده بود وقتی میرفت؟
قدم در دفاع از حرم برندارد
سپاھی که تیغ دودَم برندارد
بیمار کربلا، به تن از تب، توان نداشت
تاب تن از کجا، که توان بر فغان نداشت
گفت: ای گروه! هر که ندارد هوای ما
سر گیرد و برون رود از کربلای ما...
