قدم در دفاع از حرم برندارد
سپاھی که تیغ دودَم برندارد
بر سر درِ آسمانیِ این خانه
دیدم مَلَکی نشسته چون پروانه
دلم تنهاست، ماتم دارم امشب
دلی سرشار از غم دارم امشب
هر گاه که یاس خانه را می‌بویم
از شعر نشان مرقدت می‌جویم
تا گل به نسیم راه در می‌آید
از خاک بوی گیاه در می‌آید
