غریبِ در وطن، می‌سوخت آن شب
درون خویشتن، می‌سوخت آن شب
هنگام سپیده بود وقتی می‌رفت
از عشق چه دیده بود وقتی می‌رفت؟
از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
ای آن‌که غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
