ما بی‌تو تا دنیاست دنیایی نداریم
چون سنگ خاموشیم و غوغایی نداریم
چون کوفه که چهره‌ای پر از غم دارد
این سینه، دلی شکسته را کم دارد
بیزارم از آن حنجره کو زارت خواند
چون لاله عزیز بودی و خوارت خواند
چون آينه، چشم خود گشودن بد نيست
گرد از دل بيچاره زدودن بد نيست
