دل، این دلِ تنگ، زیر این چرخ کبود
یک عمر دهان جز به شکایت نگشود
تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بی‌حساب پیدا شد
از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
