مگر در ساعت رفتن دلم جا مانده بود اینجا؟
که از پی کفشدارانش مرا خواندند زود اینجا
ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بیکفنت را
