تو را ز دست اَجَل کی فرار خواهد بود؟
فرارگاه تو دارالقرار خواهد بود
دلا بسوز که سوز تو کارها بکند
نیاز نیم‌شبی دفع صد بلا بکند
عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت!
که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت
دیدم گل تازه چند دسته
بر گنبدی از گیاه رُسته
هر آن‌که جانب اهل خدا نگه دارد
خداش در همه حال از بلا نگه دارد
