او آفتاب روشن و صادق بود
گِردش پر از ستارۀ عاشق بود
و کاش مرد غزل‌خوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
تا به کی از سخن عشق گریزان باشم؟
از تو ننویسم و هربار پشیمان باشم؟
کسی که دیگر خود خدا هم، نیافریند مثال او را
چو من حقیری کجا تواند، بیان نماید خصال او را
