شهر مدینه، شهر رسول مکرم است
آنجا اگر که جان بِبَری رونما کم است
می‌رسد باز به گوش دل ما این آواز
چه نشستید که در‌های عنایت شد باز
امشب که ماهِ آسمان پرتوفشان است
با حُسن خود چشم و چراغ کهکشان است
جلوهٔ جنت به چشم خاکیان دارد بقیع
یا صفای خلوت افلاکیان دارد بقیع
آخر ماه صفر، اول ماتم شده است
دیده‌ها پر گهر و سینه پر از غم شده است
