ای قوم به حج آمده در خویش نپایید
از خود بهدرآیید که مهمان خدایید
دل را به نور عشق صفا میدهد نماز
جان را به ياد دوست جلا میدهد نماز
در راه تو مَردُمَت همه پر جَنَماند
در مکتب عشق یکبهیک همقسماند
هرگز نه معطل پر پروازند
نه چشم به راه فرصت اعجازند
بهار آمد بهار من نیامد
گل آمد گلعذار من نیامد
همچون نسیم صبح و سحرگاه میرود
هرکس میان صحن حرم راه میرود
