ای رسول خدای را همدم!
در حریم رسالتش مَحرم
ميان غربت دستان مکه سر بر کرد
مُحمّد عربى، مکه را منوّر کرد
می‌رسم خسته می‌رسم غمگین
گرد غربت نشسته بر دوشم
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بی‌کفنت را
ای بانویی که زنده شد عصمت به نام تو
پیک خداست حامل عرض سلام تو
