و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
و کاش مرد غزل‌خوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
چه خوش باشد که راه عاشقی تا پای جان باشد
خصوصاً پای فرزند علی هم در میان باشد
زره پوشیده از قنداقه، بی‌شمشیر می‌آید
شجاعت ارث این قوم است، مثل شیر می‌آید
