می‌روم گاهی خراسان گاه‌گاهی کربلا
یک‌طرف‌شمس‌الشموس‌ویک‌طرف‌شمس‌الضحی
دریای عطش، لبان پر گوهر تو
گل‌زخم هزار خنجر و حنجر تو
عشق فهمید که جان چیست دل و جانش نیست
سرخوش آنکس که در این ره سروسامانش نیست
مِن الغریب نوشتی إلی الحبیب سلامی
حبیب رفت به میدان چه رفتنی چه قیامی
