دلی كه خانۀ مولا شود حرم گردد
كز احترام علی كعبه محترم گردد
کیست این مردی که رو در روی دنیا ایستاده؟
در دل دریای دشمن بی‌محابا ایستاده؟
آتش چقدر رنگ پریده‌ست در تنور
امشب مگر سپیده دمیده‌ست در تنور؟
لب خشک و داغی که در سینه دارم
سبب شد که گودال یادم بیاید
آگه چو شد از حالت بیماری او
دامن به کمر بست پیِ یاری او
