می‌گوید از شکستن سرو تناورش
این شیرزن که مثل پدر، مثل مادرش...
همین که بهتری الحمدلله
جدا از بستری، الحمدلله
زنی شبیه خودش عاشق، زنی شبیه خودش مادر
سپرده بر صف آیینه دوباره آینه‌ای دیگر
منظومهٔ دهر، نامرتب شده بود
هم روز رسیده بود هم شب شده بود
آبی برای رفع عطش، در گلو نریخت
جان داد تشنه‌کام و به خاک آبرو نریخت
خانه‌های آن کسانی می‌خورد در، بیشتر
که به سائل می‌دهند از هرچه بهتر بیشتر
گاهی اگر با ماه صحبت کرده باشی
از ما اگر پیشش شکایت کرده باشی
