حوادث: آتش و، ما: خار و، غم: دود و، سرا: بی‌در
از آن روزم سیه، دل تیره، لب خشک است و مژگان تر
شرط محبت است به‌جز غم نداشتن
آرام جان و خاطر خرم نداشتن
بیا که شیشه قسم می‌دهد به عهد کهن
که توبه بشکن، این‌بار هم به گردن من
این کیست به شوق یک نگاه آمده است
در خلوت شب به بزم آه آمده است
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست
