واعظ قزوینی

ملا محمدرفیع مشهور به «واعظ قزوینی» سال ۱۰۲۷ ه.ق در قزوین متولد شد. وی به تحصیل در علوم دینی پرداخت و هم‌زمان با آن، به سرودن شعر نیز روی آورد. تسلط او بر زبان‌های ترکی و عربی در اشعار او مشهود است. واعظ از روحانیونی است که در مسجد جامع قزوین به وعظ و خطابه می‌پرداخت. شعر او نیز مانند خطابه‌اش سرشار از پند و اندرز است و بیشتر جنبه تعلیمی دارد. وی در رمضان ۱۰۹۰ ه.ق وفات یافت و در صحن امامزاده حسین(علیه‌السلام) قزوین به خاک سپرده شد. «دیوان واعظ قزوینی» دربردارنده اشعار او است.

واعظ قزوینی

هیچ مردی در جهان مانند پیغمبر که نیست هیچ بختی بهتر از پیوند پیغمبر که نیست

چه سخت است داغ علمدار دیدن غم یار، در اوج پیکار دیدن

با چفیه و جلیقه و قرآن شهید شد یعنی که در میانهٔ میدان شهید شد

چه دارد می‌شود؟ ای داد از این پاییز! نصرالله! خودت تکذیب کن اخبار را! برخیز! نصرالله!

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟ میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

و خانه‌ها، همه، هر جا، خراب خواهد شد در آسمان و زمین، انقلاب خواهد شد

شروع قصه با برگشتن تو کجا ما و کجا برگشتن تو

دلی كه خانۀ مولا شود حرم گردد كز احترام علی كعبه محترم گردد

دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

اگر وطن به مقام رضا توانی کرد غبار حادثه را توتیا توانی کرد

گاهی اگر با ماه صحبت کرده باشی از ما اگر پیشش شکایت کرده باشی

هیچ مردی در جهان مانند پیغمبر که نیست
هیچ بختی بهتر از پیوند پیغمبر که نیست

چه سخت است داغ علمدار دیدن
غم یار، در اوج پیکار دیدن

با چفیه و جلیقه و قرآن شهید شد
یعنی که در میانهٔ میدان شهید شد

چه دارد می‌شود؟ ای داد از این پاییز! نصرالله!
خودت تکذیب کن اخبار را! برخیز! نصرالله!

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟
میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند
به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

و خانه‌ها، همه، هر جا، خراب خواهد شد
در آسمان و زمین، انقلاب خواهد شد

شروع قصه با برگشتن تو
کجا ما و کجا برگشتن تو

دلی كه خانۀ مولا شود حرم گردد
كز احترام علی كعبه محترم گردد

دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز
چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

اگر وطن به مقام رضا توانی کرد
غبار حادثه را توتیا توانی کرد

گاهی اگر با ماه صحبت کرده باشی
از ما اگر پیشش شکایت کرده باشی