همین که بهتری الحمدلله
جدا از بستری، الحمدلله
کلامش سنگ‌ها را نرم می‌کرد
دلِ افسردگان را گرم می‌کرد
منظومهٔ دهر، نامرتب شده بود
هم روز رسیده بود هم شب شده بود
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست
خانه‌های آن کسانی می‌خورد در، بیشتر
که به سائل می‌دهند از هرچه بهتر بیشتر
