ای بزرگ خاندان آب‌ها
آشنای مهربان آب‌ها
شکر خدا دعای سحرها گرفته است
دست مرا کرامت آقا گرفته است
ستاره بود و شفق بود و فصل ماتم بود
بساط گریه برای دلم فراهم بود
آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
این کیست به شوق یک نگاه آمده است
در خلوت شب به بزم آه آمده است
وعده‌ای داده‌ای و راهی دریا شده‌ای
خوش به حال لب اصغر كه تو سقّا شده‌اى
