رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
دل و جانم فدای حضرت دوست
نی، فدای گدای حضرت دوست
ماییم ز قید هر دو عالم رَسته
جز عشق تو بر جمله درِ دل بسته
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
شب در سکوت کوچه بسی راه رفته بود
امواج مد واقعه تا ماه رفته بود
