رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
هر کس به سایۀ تو دو رکعت نماز کرد
با یک قنوت هر چه گره داشت، باز کرد
از کوی تو ای قبلۀ عالم! نرویم
با دست تهی و دل پُر غم نرویم
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
شب در سکوت کوچه بسی راه رفته بود
امواج مد واقعه تا ماه رفته بود
