ای قدر تو بر مردم دنیا پنهان
چون گوهر در سینۀ دریا پنهان
ای آن‌که حدیث تو شنفتن دارد
گل با رخ خوب تو شکفتن دارد
توفیق اگر دلیل راهت باشد
یا پند دهنده‌ای گواهت باشد
آیینۀ وحی و آیت بیداری‌ست
کارش همه دلنوازی و دلداری‌ست
با خلق اگرچه زندگی شیرین است
ای دوست! طریق سربلندی این است
مگذار اسیر اشک و آهت باشیم
در حسرت یک گوشه نگاهت باشیم
در بادیه، گام تا خداوند بزن
خود را به رضای دوست، پیوند بزن
در بين ملائک از تو نام آورده‌ست
نام از تو شکوه ناتمام آورده‌ست
از دوست اگر دوست تمنا نکنی
این پنجره را به روی خود وانکنی
