غم کهنۀ در گلویم حسین است
دم و بازدم، های و هویم حسین است
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
اجل چون سایه‌ای دور و برش بود
و شمشیر بلا روی سرش بود
همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی
روز عاشوراست
کربلا غوغاست
چه شب است یا رب امشب كه شكسته قلب یاران
چه شبى كه فیض و رحمت، رسد از خدا چو باران
