زهرای حزین، ز گرد راه آمده بود
جبریل، غریق اشک و آه آمده بود
با ظلم بجنگ، حرف مظلوم این است
راهی که حسین کرده معلوم این است
ای مرهم زخم دل و غم‌خوار پدر!
هم غم‌خور مادری و هم یار پدر
شاید که برای تعزیت می‌آید
تشییع تو را به تسلیت می‌آید
در نام رقیه، فاطمه پنهان است
از این دو، یکی جان و یکی جانان است
