حدیث حُسن | شعر هیأت

بیهوده مکن شکایت از کار جهان
اسرار نمی‌شوند همواره عیان

حسین شنوائی

شعر اخلاقی

رباعی

از علم شود مرد خدا حق‌بین‌تر
عطر نفسش ز باغِ گل رنگین‌تر

محمدجواد غفورزاده

شعر تعلیمی

رباعی

آنان که به کار عشق، بودند استاد
کردند «ز دست دیده و دل فریاد»

محمدجواد غفورزاده

شعر اخلاقی

رباعی

در دست سپیده، برکاتی دگر است
پیغام سحر را، کلماتی دگر است

علی‌اصغر دلیلی‌صالح

شعر اخلاقی

رباعی

با شمعِ گمان، به صبح ایمان نرسد
بی‌جوششِ جان، به کوی جانان نرسد

علی‌اصغر دلیلی‌صالح

شعر توحیدی

رباعی

هنگام دعا قلب حزین داشته باش
یعنی که دلی خدای‌بین داشته باش

محمدجواد غفورزاده

شعر توحیدی

رباعی

دل بر دو سه دم گرمی بازار مبند
امید به هیچ کس به جز یار مبند

علی‌اصغر دلیلی‌صالح

شعر اخلاقی

رباعی

از کوثر معرفت غزل‌نوشی کن
تا قافلۀ کمال هم‌دوشی کن

محمدجواد غفورزاده

شعر اخلاقی

رباعی

بی‌آن که چو موج، در تلاطم باشی
با صبر و رضا، غرق تبسم باشی

علی‌اصغر دلیلی‌صالح

شعر اخلاقی

رباعی

تا کی به خروش و خشم، کاری کردن؟
مانند سپند بی‌قراری کردن؟

علی‌اصغر دلیلی‌صالح

شعر اخلاقی

رباعی

تا عقل چراغ راهِ هر انسان است
اندیشه‌‌وری نشانۀ ایمان است

خدابخش صفادل

شعر اخلاقی

رباعی

فرمود حسین:‌ جلوۀ لم یزلی
سالار شهیدِ شاهدان ازلی

محمدجواد غفورزاده

امام حسین علیه‌السلام

رباعی

ای دوست! سخاوت، آسمان‌پیوند است
این شاخۀ سبزِ باغِ بی‌مانند است

علی‌اصغر دلیلی‌صالح

شعر اخلاقی

رباعی

در عشق، رواست جان‌نثاری کردن
حق را باید، همیشه یاری کردن

محمدجواد غفورزاده

شعر پایداری

رباعی

با شرک، خدای را عبادت نکنند
دل، تیره چو گردید، زیارت نکنند

هادی فردوسی

شعر اخلاقی

رباعی

هر چند نماز و روزه را پیشه کنید
در عمق سجود و سادگی ریشه کنید

هادی فردوسی

شعر توحیدی

رباعی

هر حادثه با فروتنی شیرین است
خاک از نفس باغچه، عطر‌آگین است

هادی فردوسی

شعر اخلاقی

رباعی

هر کس که ز دنیا طلبی دور شود
بیگانه ز تزویر و زر و زور شود

محمدجواد غفورزاده

شعر اخلاقی

رباعی

جانا به خدای کعبه رو باید کرد
با او همه وقت گفتگو باید کرد

محمدجواد غفورزاده

شعر اخلاقی

رباعی

پیغمبر ما که مشرق نور هُداست
دل آینه‌دار مهر او، دیده جداست

محمدجواد غفورزاده

شعر ولایی

رباعی