حدیث حُسن | شعر هیأت

از مرکب سرکش، تو سواری مَطَلب
یعنی: ز هوایِ نفس، یاری مطلب

محمدجواد غفورزاده

شعر اخلاقی

رباعی

ای دل به خدا سپرده از روز نخست
ای رفته به راه راست با عزم دُرُست

محمدجواد غفورزاده

شعر اخلاقی

رباعی

در مِهر پیامبر حیات است حیات
در نور هدایتش نجات است نجات

محمدجواد غفورزاده

شعر ولایی

رباعی

پیغمبر اعظم که به عصمت طاق است
در خُلق عظیم شهرۀ آفاق است

محمدجواد غفورزاده

مبعث

رباعی

از دوست اگر دوست تمنا نکنی
این پنجره را به روی خود وانکنی

محمدابراهیم لکزیان

شعر اخلاقی

رباعی

تا دل به سپاس می‌سپاری ای دوست
از نعمت و ناز، بهره داری ای دوست

محمدجواد غفورزاده

شعر اخلاقی

رباعی

چون موج، خروشان و پریشان حالیم
دنیا طلبان بی‌پر و بی‌بالیم

محمدجواد غفورزاده

شعر اخلاقی

رباعی

از چشمۀ نور، ساغری پُر مِیْ کن
تجلیلِ بهار عمر، قبل از دِی کن

محمدجواد غفورزاده

شعر اخلاقی

رباعی