مبر به جای اطاعت به کار طاعت را
گران به خاطر مردم مکن عبادت را

قبول خلق حجاب است از قبول خدا
نهفته دار به مجمع ز خلق، طاعت را

اگر خدای جهان را سمیع می‌دانی
مکن بلند برای خدا تلاوت را!..

مگیر از دهن خلق، حرف را زنهار
به آسیا چو شدی پاس دار نوبت را

ز خُلق خوش، شکر و شیر باش با احباب
ز روی ترش مکن تلخ، کام الفت را..

ضیافتی که در آنجا توانگران باشند
شکنجه‌ای‌ست فقیران بی‌بضاعت را

در این زمان که عقیم است جمله صحبت‌ها
کناره گیر و غنیمت شمار عزلت را

اگر قدم نتوانی ز بزم خلق کشید
به گوش جان بشنو «صائب» این نصیحت را