شوریده سری که شرح ایمان می‌کرد
هفتاد و دو فصلِ سرخ عنوان می‌کرد
با نای بریده نیز بر منبرِ نی
تفسیر خجسته‌ای ز قرآن می‌کرد
 
دریا به طلب از برهوت تو گذشت
یک قافله نعره در سکوت تو گذشت
آن روز اگرچه تشنه بودی، اما
صد رشته قنات در قنوت تو گذشت
 
هر دم که ز کارزار بر می‌گردی
شوریده و بی‌قرار بر می‌گردی
این بار کدام لاله‌ات پرپر شد
کاین گونه شکسته‌وار بر می‌گردی؟