چگونه وصف کنم شاعرانه کیست علی؟
شبیه نیست به غیر از خودش؛ علی‌ست علی
اگرچه سفرۀ دستش نمک نداشت ولی
به نان خشک جُوِی بی‌بهانه زیست علی
عجب عدالت تلخی! که ذوالفقار به دست
به حال دشمن خود نیز می‌گریست علی
من از تلاقی مولا و قدر فهمیدم
که قدر وسعت فهم زمانه نیست علی
تمام عمر علی گفتم و بلند شدم
کنار بستر مرگم بیا بایست... علی!